Verkiezingen in Nederland.
Ik werk thuis. Ik zie reacties voorbijkomen op mijn blog. Ook naar aanleiding
van mijn gastcollege voor studenten Verpleegkunde.
Graag wil ik je nogmaals hartelijk danken voor het
verzorgen van jouw gastcollege bij Fontys Hogeschool Verpleegkunde. Onze
tweedejaars waren diep onder de indruk van je verhaal, en ik blijf ervan
overtuigd dat ze van zo'n verhaal meer kunnen leren dan uit honderd
studieboeken! Ik heb veel reacties gehoord dat studenten erg geraakt waren,
maar direct ook aangaven dat je het zo mooi en positief vertelde. Ik heb het
applaus gehoord, en applaus klinkt maar zo heel nu en dan in onze collegezaal.
Dank voor je openheid,
Els Coolen,
docent verpleegkunde
Fontys Hogeschool verpleegkunde
Ik ben er van overtuigd dat ieder mens dingen goed wil doen. Ook ik bij het verzorgen van lezingen en gastcolleges. Daarom is het fijn een compliment te ontvangen.
Omdat het woensdagmiddag
is, haal ik Loes om kwart over 12 bij school op. Ze heeft met niemand af kunnen
spreken. We halen op haar verzoek een lekker broodje en maken daarna een korte
boswandeling. Ze heeft geluk. Aan de bosrand staat de ijscoman.
Thuis gaat Loes spelen en
ga ik werken. Tussendoor kijk ik op Facebook. Daar lees ik een berichtje van
Jur, de vader van Marnix. Ze leven toe naar het moment dat ze Marnix los gaan
laten. Jur spreekt van een ‘onmenselijk’ gevoel. Ik denk terug aan de uren voor
Guusjes overlijden. Tussen haar laatste woorden en het moment waarop ze stierf.
We huilden tranen van liefde. Je wil je kind bij je houden, maar je hebt niets
te willen.
Als Yvonne thuis is van
haar werk, gaan we samen naar het stembureau. Pas in het stemhok bepaal ik mijn
keuze. Nooit stemde mijn onderbuik. Vandaag wel. Tijdens het avondeten is het
gezellig. Er wordt veel gelachen. Als we klaar zijn, lees ik dat Marnix aan het
einde van de middag de overstap naar droomland heeft gemaakt. Vanuit de armen
van zijn ouders. Ik wist dat het eraan zat te komen, maar toch overvalt het
bericht me. Weer denk ik terug aan Guusjes sterfdag. De uren na het
overlijden.
’s Avonds eerst een
ouderavond van Hans. Informatie over VWO4. Daarna thuis voor de buis. De
uitslagen van de verkiezingen. Ik kijk wel, maar ben er in gedachten niet echt
bij. Waar maken al die mensen zich druk om?