Maandag 24 september 2012

Yvonne is ziek. Enorm balen voor haar. Onze kinderen gaan naar school en ik vertrek naar kantoor. Er staat een reeks afspraken in mijn agenda. Ik kijk nog even in mijn werkmail. Mijn oog valt op een bericht van de leasemaatschapij. Alweer een bekeuring. Jarenlang geen bonnen. Dit is de tweede overtreding van de maximumsnelheid in een paar dagen. Weer op de snelweg A2. Ik moet beter opletten.

Als ik aan het einde van de middag naar huis rijd, spelen wind en regen het verkeer parten. Toch slaag ik erin op tijd thuis te zijn. Ik breng Loes naar de repetitie van toneel. Onze Ford was voor reparatie naar de garage. Nadat ik deze heb opgepikt, plof ik neer op de bank. Ik heb nog werk te doen, maar kan moeilijk mijn ogen open houden.

Ik denk aan de woorden van mijn ex-collega Ed. Als je niets verwacht, kun je af en toe een mooi cadeautje ontvangen. Vandaag vertelt een collega op kantoor dat hij mijn boek heeft uitgelezen. Hierdoor wordt de ziekte en ook het overlijden van Guusje bespreekbaar. Ik vertel dat ik elke dag in mijn boek lees. Met Guusje ging het een jaar geleden niet goed. Had ik dat in de gaten? Zag ik hoe slecht ze eraan toe was? Nee, dus. Ik boog mee in haar ziekteproces.