Na het ontbijt ga
ik nog even werken. Daarna vertrek ik samen met Yvonne, Anton en Loes naar
Utrecht. Daar woont Jan-Willem. Hij is voorzitter van Stichting KanjerGuusje.
Hij heeft een busje gehuurd. Er moeten spullen worden vervoerd naar het Emma
Kinderziekenhuis AMC in Amsterdam.
Het Emma
Kinderatelier is een mobiel atelier. De vrijwilligers trekken met een kar langs
de bedden. Deze kar is oud en versleten. Op mijn verjaardag gaan Jan-Willem,
Yvonne en ik een prachtig cadeau aanbieden: 2 nieuwe karren en voor 3 jaar
materialen. Een gift ter waarde van 15 duizend euro. Een grote verrassing voor
de vrijwilligers. Ze weten niet dat we komen.
We ontmoetten
dokter Marianne en dokter Rutger. Twee artsen waarin Guusje vertrouwen had. Ze
hebben alles in het werk gesteld om haar te laten leven. Helaas is dat niet
gelukt.
Verder was Nanneke
aanwezig. Zij is arts in opleiding. Ze kwam vaak bloedprikken en bracht leuke
presentjes mee. Bijvoorbeeld posters van giraffen. Guusjes favoriete dieren.
Anton en Loes
willen graag naar de McDonalds, maar Yvonne en ik hebben geen trek. We rijden
naar huis. Samen eten met alle kinderen. Daarna naar boven. Aan het werk. Ik
mag dan jarig zijn. Het is geen vrije dag.
Ik kom even naar
beneden om taart te eten. Ik heb zomerkleding voor mijn verjaardag gekregen.
Yvonne wil dat ik deze even pas. Ik merk dat mijn vrouw de slanke adonis van
vroeger in gedachten had bij het aanschaffen van broeken en shirts. Dat wordt
ruilen.
Het avondeten is
lasagne. Speciaal voor mijn verjaardag. Daarna maak ik een boswandeling. Samen
met onze hond. Genieten van de buitenlucht. Ik kijk terug op mijn verjaardag.
Kaarten, sms’jes, tweets, e-mails en berichtjes op Facebook. Te veel om te
kunnen beantwoorden. Zo anders dan vroeger. Dat geldt ook voor de cadeaus. Het
mooiste niet ontvangen maar geschonken. Dankzij donaties en kopers van het
boek. Samen voor kinderen met kanker. Namens KanjerGuusje.