Maandag 4 juni 2012

Al enkele dagen heb ik last van keelpijn. Volgens Yvonne was ik onrustig afgelopen nacht. Ik voel me moe. Yvonne zegt dat ik misschien ziek word. Daar heb ik dus mooi geen zin in. Als ik naar buiten kijk, zie ik veel regen. Dit wordt geen vrolijke dag.

Er zijn van die dagen dat werken niet opschiet. Vandaag is zo’n dag. Alsof ik blijf hangen in de tweede versnelling. Zelf aan twitteren kom ik nauwelijks toe.

Aan het einde van de middag maak ik mijn mailbox leeg. Onze zoon Hans loopt mijn kamer binnen. Hij maakt een opmerking: ‘Maar drie ongelezen e-mails meer.’ Als er vandaag weinig uit mijn handen komt, dan moet ik toch ergens een goed gevoel aan overhouden: een lege mailbox.

Laatst vroeg iemand of ik alleen mailtjes krijg van vrouwen. Er reageren inderdaad veel vrouwen, maar ook mannen. Vandaag een man die enkele weken geleden zijn vrouw verloor. Door kanker. Hij heeft het boek gelezen en zegt veel te herkennen. We wisselen van gedachten. Zoals ik dat vaak doe met lotgenoten. Hoe zou ik de maanden na Guusjes dood zijn doorgekomen zonder internet? Rouwen in eenzaamheid? Laat ik er maar niet aan denken.