Zaterdag 17 maart 2012

Uitslapen met fluitende vogels. Heerlijk wakker worden. Ontbijten met broodjes en croissantjes. Vandaag niks doen. ’s Middags doen Loes, Anton en Hans mee aan lasergamen. Vond ik altijd onnodig en duur. Tegenwoordig zeg ik dat ze maar lekker moeten genieten. Dat is leven zonder Guusje.


Ons verblijf op vakantiepark ’t Loo is een cadeautje van Landal. Leuk vermaak voor de kinderen. Loes en Anton genieten.


Ik ontvang een sms. Verpleegkundige Marinka wil een kopje thee komen drinken. Ze is in Tilburg. Ik bel haar. We zijn niet thuis. Ik vind het jammer. Had haar graag weer eens willen ontmoeten. Bij Marinka voelde Guusje zich thuis. Nooit zal ik vergeten hoe ze Guusje troostte. De hele nacht. Warmte en liefde.

Eindelijk tijd om een boek te lezen. Mijn keuze is gevallen op ‘Ze zeggen dat het overgaat’. Een tip van Hellen Tonglet. Zij helpt Anton bij het omgaan met het verlies van zijn zus. ‘Ze zeggen dat het overgaat’ rekent af met de mythe dat rouw tijdelijk is. Er is geen rouwperiode met een eindpunt. Je bent niet tijdelijk uit je doen en je pikt de draad weer op. Het wordt gewoon nooit meer zoals het was. Ons leven is voor altijd anders. Guusjes dood is deel van dat andere leven.

Yvonne schrikt van een sms vanaf het zwembad. Hans is zijn kettinkje kwijt. Hoe kan dit nu? Verloren? Gestolen? Draagt straks een onbekende het hartje met Guusje as. Dat mag niet gebeuren. Yvonne en ik trekken onze jassen aan. We lopen mopperend richting zwembad. Lisa, Anton en Loes komen ons tegemoet. Even later Hans. Hij pakt met zijn hand naar zijn hals. Gevonden! Het kettinkje zat in zijn andere broekzak. Wat een opluchting. Hans is geschrokken. Terwijl we teruglopen, pak ik de hand van Yvonne. Tranen. Yvonne zegt: ‘Ik moet er niet aan denken. Ik zie Guusje toch al de hele tijd rondspringen.’

’s Avonds eten we in het restaurant. Er is een buffet. We hebben plezier. Heerlijk dat we kunnen lachen. Genieten van het leven. Het gaat niet vanzelf. Het gemis blijft. Fijn dat het nooit overgaat. Stel je voor dat ik Guusje vergeet. Moet er niet aan denken. Ik pak mijn kettinkje en kus het hartje.