Maandag 2 januari 2012

Ik lig te kijken naar de wekker. Bijna kwart voor 7. Dan moet ik opstaan. Weer aan het werk. Mijn tweede loopbaan bij Oracle. Zal ik de hele dag aan Guusje denken? Ze zit in mijn voorhoofd. Ook nu weer. Nog geen minuut wakker. Ik voel aan mijn kettinkje. Geef het hartje een kus. Ik ga door, schat. Voor jou.

Om half 8 stap ik in de auto. Op de stoel naast me de routebeschrijving. Mijn TomTom heb ik uitgeleend. Het grote glazen gebouw van Oracle staat naast de A2. Vaak langs gereden. Nooit binnen geweest. Mijn sollicitatieprocedure was telefonisch. Geen hand geschud. Daar ga ik. Op zoek naar de ingang van het glazen Oracle huis.

In de hal word ik opgevangen door twee collega’s. Ze waren aanwezig op de crematieplechtigheid van Guusje. We drinken koffie. Ik voel me thuis. De introductiedag kan beginnen.

In de ochtend ontvang ik een e-mail van het dagblad Metro. Ze weten dat ik Twitteraar van het Jaar ben geworden in de categorie Blogger. Wil ik meewerken aan een interview? Dat doe ik graag. Publiciteit is belangrijk voor het boek en voor Stichting KanjerGuusje. Tijdens de lunchpauze een telefonisch interview. Publicatie is morgen, onder voorbehoud.

Aan het einde van de middag rijd ik naar huis. Een vermoeiende dag. Ik voel me goed. Ik heb niet elke minuut aan Guusje gedacht. Er was afleiding. Natuurlijk zijn mijn gedachten vaak bij ons kleine blonde meisje. Dat zal waarschijnlijk nog lang zo blijven. Daar is niks mis mee.

Het is laat. Ik eet alleen. Daarna hangen op de bank. Met mijn laptop. Yvonne en ik kijken naar foto’s van de crematieplechtigheid. Deze hebben we vandaag ontvangen. De foto’s zijn gemaakt door Manola van Leeuwe. Beelden vol emotie. Werkelijk schitterend. Ik wil ze publiceren op mijn blog. Toch besluit ik om dat niet te doen. Deze beelden zijn privĂ©. Net zoals de foto’s van Guusje na haar overlijden.

Ik kom altijd uren tekort in een dag. Misschien is dat ook wel de reden dat ik weinig slaap. Aan het einde van de avond vul ik formulieren in voor mijn nieuwe werkgever. Heel vaak mijn naam, geboortedatum, burgerservicenummer, etc. Om simpel van te worden.

Het is na tienen. Plotseling komt er een tweet voorbij van de organisatie van de verkiezing Twitteraar van het jaar. Ik word uitgeroepen tot overall winnaar. De meeste stemmen van alle deelnemers. Ik voel trots. Deze stemmen zijn voor Guusje. Deze overwinning is een eerbetoon aan haar. Aan ons kleine blonde meisje. Onze KanjerGuusje!