Lekker uitslapen.
Geen wekker deze ochtend. Na tienen staan Yvonne en ik bij de bakker. De
boodschappenkar wordt volgeladen voor het kerstfeest. Daarna door naar de Bruna.
We kopen een Algemeen Dagblad. Daarin staat een artikel over Yvonne en mij. Een
serie van mensen die dit jaar anders kerst vieren dan vorig jaar. Ik signeer
drie boeken. Leuk om te doen.
Het boek over
Guusje is de Bruna Top 10 binnengekomen. Een geweldig resultaat. Zeker omdat
het aanbod in het begin beperkt was. Verder heeft KanjerGuusje minder dagen in
de winkels gelegen dan andere boeken die ook meedingen naar een plaatsje in de
top. Ik had nooit kunnen denken dat mijn boek landelijk de top zou bereiken. Ik
ben erg blij. KanjerGuusje staat komende week prominent in de rode toren. In elke Bruna in Nederland.
Thuis slaat de
stemming om. Als ik het artikel in het Algemeen Dagblad lees, struikel ik over
de formulering dat Guusje een vorm van longkanker had. Ik ben boos. Ik heb
vooraf om inzage gevraagd en gekregen en ik heb het woord ‘longkanker’
vervangen door ‘kanker’. Guusje had last van een zeldzame vasculaire tumor. Dit
is de tweede keer dat ik het Algemeen Dagblad domme fouten zie maken. Eerder
veranderde de redactie Guusje’s achternaam in Van Dorp. Dit is minder erg dan wat ze nu
hebben gedaan met haar ziekte, maar het geeft wel aan hoe onzorgvuldig het
Algemeen Dagblad werkt. Andere kranten van Telegraaf tot Brabants Dagblad
verdienen een compliment. De samenwerking met deze kranten verliep vlekkeloos.
Het Algemeen Dagblad blundert en stelt me teleur.
’s Middags ga ik
met Yvonne naar fotograaf RPQ in de Hoofdstraat. We laten voor elk kind een
foto afdrukken. Voor op het nachtkastje. Als we
fotolijstjes uitzoeken, zie ik tranen bij Yvonne. Het ontbreken van Guusje komt
binnen. Ook bij mij. Ineens voel ik dat het kerstmis is.
Het gevoel van
missen komt terug tijdens het avondeten. Zoals elk jaar in de keuken. Weinig
licht. Waxinelichtjes op tafel. Een lege stoel naast mij. Geen bord maar vier
lichtjes in kleurige glaasjes. Bijna mooi. We delen brood en praten over
gezellige dingen. Aan het eind geef ik elk kind een foto.
 |
| Anton en Guusje |
 |
| Lisa en Guusje |
 |
| Guusje en Janneke |
 |
| Loes en Guusje |
 |
| Hans en Guusje |
’s Avonds op de
bank lees ik e-mails van lezers. Veel complimenten. Ik verzamel mooie citaten
in een documentje. Als ik na middernacht naar buiten loop, valt me op hoe
rustig het is op straat. Kerstavond. Bijna stil.
