Gisteravond tussen 11 en 12 extra medicijnen tegen pijn. Wordt Guusje midden in de nacht wakker? Vraagt ze om medicijnen? Het antwoord is ‘nee’. Guusje slaapt door. Een korte nacht, maar wel meer dan zes uren zonder extra pijnmedicatie. Een unieke nacht in weken.
We slapen uit. Er staat niets op het programma. Ik vul deze zondag met activiteiten van mijn lijstje ‘things to do, als je ooit eens tijd hebt’. Veel doorstrepen. Een opgeruimd gevoel. Dat is prettig. Er liggen honderdtachtig examens en repetities klaar voor correctie. Ik zal me komende week niet vervelen. Zou ik trouwens wel eens een keer willen? Gewoon niets doen.
Er valt over vandaag niet veel te schrijven. Iedereen is lekker bezig. Een rustige zondag zonder verplichtingen.
Guusje’s nacht ging beter. Zo ook de dag. De afgelopen tijd zag ik vaak een redelijk beeld qua pijn in de ochtend, maar een enorm toenemende vraag naar medicijnen in de avond. Vandaag voor het eerst een constant beeld.
Kleine stapjes vooruit. Ik zie een zwaluw. Waar blijft de zomer?