Donderdag 14 april 2011

Wielrenner Lance Armstrong overleefde zijn strijd tegen kanker. Van hem is onderstaande uitspraak.

Anything is possible.
You can be told that you have a 90% chance
or a 50% chance
or a 1% chance,
but you have to believe,
and you have to fight.

Vandaag komt onze dochter Janneke terug van tien dagen uitwisseling in de VS. Ze landt om kwart over 7 in de ochtend op Schiphol. Ik verheug me op mooie verhalen. We drinken samen koffie. Bij Starbucks natuurlijk. Volgens Janneke zijn de Nederlandse prijzen hoger dan de Amerikaanse. Als we om 9 uur in het AMC arriveren, blijkt dat Guusje’s infuuspomp de halve nacht van slag is geweest. De zoveelste matige nacht voor het kleine blonde meisje.

In de ochtend gaat Guusje naar school. Yvonne en ik drinken koffie met Janneke die dolenthousiast vertelt over haar belevenissen in de VS. ’s Middags zijn er konijnen, cavia’s en geiten op de kinderafdeling. Leuke afleiding voor zieke kinderen. Aan het begin van de middag staat Nanneke in Guusje’s kamer. Ze studeert geneeskunde in het AMC en brengt lekkere etenswaren. Nanneke heeft Guusje’s opmerking over het eten in het AMC gelezen. Daarna volgt nog meer lekkers. Mijn zus Miriam en haar man Benno komen op bezoek. Ze zien dat Guusje weer pijn krijgt. Toch wil Guusje dat ze blijven.

Aan het einde van de middag komt mijn collega Dennis. Hij brengt namens mijn collega’s het boek “De rode prinses”. Dat wordt nog meer voorlezen. Dennis zorgt ervoor dat Janneke veilig thuis komt. Morgen weer gewoon school, ook voor haar.

Als ik Dennis en Janneke heb uitgezwaaid, slaapt Guusje. Dat is prettig. Ze wordt wakker. We spelen een kaartspelletje en ik lees voor uit “Matilda”. Guusje eet ook nog even een tosti tussendoor. Ze houdt van een hartige hap.

Het is 21.30 uur als ik Guusje een nachtzoen geef. Nieuw t-shirt en een kettinkje. Cadeaus van Janneke. Op het hangertje staat: anything is possible.